του Χρόνη Βάρσου
Φιλολόγου-Ιστορικού ερευνητή
|
Τα «ΕΛΛΑΣ» και «ΚΑΡΤΕΡΙΑ» σε λιθογραφία του Karl Krazeisen |
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του περιοδικού ΑΡΔΗΝ
https://ardin-rixi.gr/archives/249556
Η άνοιξη του 1824 έμελλε να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό
την πορεία της Επανάστασης που διήνυε πλέον τον τέταρτο χρόνο της, όταν κλήθηκε
να αντιμετωπίσει έναν θανάσιμο αντίπαλο, την πανίσχυρη Αίγυπτο του Μεχμέτ Αλή,
του φιλόδοξου αυτού ηγεμόνα που συμμάχησε με τον Σουλτάνο και επρόκειτο να στείλει
στην επαναστατημένη Ελλάδα τον γιό του Ιμπραήμ πασά για να καταστείλει τους
«ραγιάδες» με αντάλλαγμα την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Το σχέδιο εστιαζόταν
στην από κοινού καταστροφή των ναυτικών νησιών από τον ενωμένο
τουρκο-αιγυπτιακό στόλο ενώ παράλληλα ο αιγυπτιακός στρατός θα κατέστειλε την
επανάσταση στο Μοριά και ο οθωμανικός θα υπέτασσε τη Ρούμελη.
Ήταν πλέον φανερό ότι το ναυτικό πεδίο μάχης καθίστατο
λίαν δυσχερές καθώς ο ήδη καταπονημένος ελληνικός στόλος καλούνταν να
αντιμετωπίσει μια κολοσσιαία ναυτική δύναμη, με ανεξάντλητους πόρους και
δυνατότητες ανεφοδιασμού, αποτελούμενη από ισχυρά σκάφη και καθοδηγούμενη από
εκατοντάδες Ευρωπαίους αξιωματικούς.